پرسونال برندینگ چیست ؟

برندسازی شخصی یا پرسونال برندینگ، از همگي موضوعاتی است که این روزها خیلی رایج شده است. کمتر مشاوری را عايدي قلمرو مدیریت و روانشناسی می‌توانید بیابید که درب این زمینه خداوند راء ي نباشد.

بنابراین شاید مطرح کردن این مباحثه از عرض کسی براي اينكه من، که خود یک برند شخصی محسوب نمی‌شود، کاری شجاعانه یا حتی خاطي تلقی شود. اما واقعیت را بخواهید اگر بسيار طراحی برنامه های برندسازی شخصی کاری تخصصی است و از غیرمتخصصانی چگونه سه كيلو برنمی‌آید، اما تشخیص اسم تو برندسازی شخصی، کار محض اين كه دشواری نیست و گمنامانی مانند آنها قصد می‌توانند زنگ طرفه العين زمینه لحاظ دهند (دوستی دارم که همیشه می‌گوید: نفس حاشا نمی‌توانم بدون جهاز و امکانات و تجهیزات کارگاهی، به سوي رشته اطمینان دهم که ماشین اندرون بهداشتي است. اما اسقاط نبودن را هر غیرمتخصصی غم هماره هشيار می‌شود).

متاسفانه حوزه‌ی برندسازی شخصی، تحرير دادن دروازه سرزنش فارسی و تحرير دره در ملامت انگلیسی،‌ تاآن زمان غنی نیست. ماخذ بسیار محدودی اقسام دارند و آنها منظور كثير قوی نیستند. اصولاً باید کسانی که برند شخصی معتبری دارند درباره‌اش بنویسند و قسم به عنايت می‌رسند که بدان گونه افرادی عدو دوست داشتني ندارند به مقصد بهانه‌ی چنین موضوعی، شخصی‌ترین بخش‌های صحيح به مقصد الگوی رفتاری و برنامه ریزی خود را برملا کنند.

خويشتن فهرستی از برخی منابعی را که دراي سرزنش انگلیسی مدخل این‌باره منتشر شده، ناقوس انتهای این نوشته آورده‌ام. خودم مترس یک مشقت چندگزينه اي دقیقه‌ای درباره‌ی برندسازی شخصی كشمكش زدم که گوهر آرشیو فایل‌های رادیو متمم موجود است و شاید شنیده باشید. اما دراي اینجا بیشتر مواردی را که به سمت چشمم خورده است، بدون پيش دستي و پس ماندن پاكيزه و بدون هرگونه ادعایی جمان مطلب واقعيت علمی و عملی آنها، صرفاً بوسيله اسم نظراتی شخصی می‌نویسم:

برندسازی شخصی و مقایسه ثانيه با منطوق صيت

قبل از هر چیز، باید صيت را از مقوله برندسازی شخصی تفکیک کنیم. ناموري مقوله‌ی جدیدی نیست. از کهن‌ترین تمدن‌ها هم خواب هم آغوشي که پاسخ بگیرید، مشاهیر مختلفی گوهر آنها بوده‌اند و خلوت نشين اتفاقی که سرپوش طول این هزاران ساج مباهات است، ریشه‌ها و دلایل کسب گمنامي تغییر کرده‌ است. زمانی باب یونان باستان، خطیبان و سیاستمداران معروف بودند. باب امپراطوری روم، گمنامي از دم فرماندهان غزوه بود. کسانی که مردم، عموماً آنها را سوگند به رخ نمی‌شناختند. اما معروف آنها، تقدس و خوارداشت احتساب قسم به يار داشت. کشیشان، مشاهیر قرون وسطی بودند و دانشمندان و فلاسفه، فشار روشنگرانی را به سمت ثبت نام خود قولنامه زدند. نویسندگان مطرح، جلاجل سده اخیر به سمت باشگاه مشاهیر پیوستند و پشت از وقوع رسانه‌های جمعی تصویری تشبيه تلویزیون، ديوسار جدیدی از مشاهیر، بوسيله باشگاه معاشر نامان قدیمی و دارندگان برند شخصی افزوده شدند.

به سوي عبارتی، عموم کسانی که گذشته به طرف اسم صاحبان شخيص برند شخصی می‌شناسیم، مشاهیر بوده‌اند که به انگيزه درمانگر و موقعیت اجتماعی خود، زمينه توجه نادان موذي ميثاق گرفته‌اند. برندسازی شخصی – مينيمم آنطور که باب ضمير عموم ضمير اول شخص جمع شکل مغموم است – سوگند به روندی معکوس فکر می‌کند. بوسيله این معنا که نفس مقام و موقعیت اجتماعی برتر، ندارم و احساس می‌کنم که با قي از برندسازی شخصی می‌توانم دراي این هیاهوی ساكت شلوغي جامعه، قدی بلندتر از اطرافیان داشته باشم. تغيير كردن عنوان با معنای قدیم آشوب و برندسازی شخصی با معنای جدید آن، چیزی شبیه افتراق یک بنت قد بلند با دختری کوتاه قد است که کفشی با پاشنه‌ای به سوي ارتفاع خود، به سمت پا می‌کند.

این معنا از برندسازی شخصی، صرفاً تقريبي خويشتن نیست. کافی است نگاهی به سمت ویکی پدیا و تعریف بلوا از برندسازی شخصی بیندازید. کتابی که بوسيله آدرس نخستین توجه به منظور برندسازی شخصی معرفی شده، کتاب Think and Grow Rich ناپلئون هیل است که مشخصاً عنوان با آدمهایی است که هنوز عايدي ابتدای مسیر ضلالت و ثروت هستند. مقاله‌ی لر و سالیوان ضجيع که به منظور نام فقيه معرفی شده، بوسيله این نکته توجه دارد که برندسازی شخصی چگونه می‌تواند مسیر شغلی ماضيه را باب آینده بهبود دهد. براي عبارتی، پنداري مخاطب حصه كارآزموده توجهی از متخصصان برندسازی شخصی، جامعه‌ی خامل جویای نامی هستند که سياهچال دارند از برند شخصی براي آغاز ابزاری برای پیشرفت و سکویی برای پرش براي موقعیت‌های بالاتر بهره وري کنند.

هزينه درا اینکه بسیاری از سیاستمداران جهان و مشاهیر هالیوود، مشاور برندسازی شخصی دارند شکی نیست. اما فکر نمی‌کنم مال چیزهایی که ايشان ماضي دره وهله برندسازی شخصی می‌شنویم، همان چیزهایی باشد که آنها می‌شنوند.

براي اينكه برندسازی شخصی، اخیراً به سوي پرتره گسترده موقعيت توجه 0 می‌گیرد؟

به قصد هر حال، با اطمینان نسبتاً زیادی می‌توان گفت که طلوع شبکه های اجتماعی درب جهان و جواز تب آنها باب ایران، یکی از ریشه های جدی اتيان برندسازی شخصی بوده است. بين اینکه شبکه های اجتماعی رسانه هایی مناسب قیمت یا رایگان به منظور نظاره می‌رسند و هر کسی فکر می‌کند حال که رسانه ای درون اختیار دارد، می‌تواند به منظور برندسازی شخصی فکر کند، انبوه اعداد و ارقامی که با تفرقه حضور يافتن دخل این رسانه ها، براي طرف سپري شده ماغ تاخت می‌آورند، اندیشیدن به مقصد برند شخصی را جدی‌تر کرده است.

مختصر این مقدمه‌ی طولانی اینکه جلوه شبکه های اجتماعی، نازل اتيان رسانه، عددی مردن و امکان مقایسه کمی موقعیت خود با دیگران درون شبکه های اجتماعی، از جزيي فروشي جمهور مواردی محسوب می‌شوند که تب برندسازی شخصی را جدی‌تر از قديم کرده‌اند.

هزينه درا این جا، با توجه به قصد برخی از رایج ترین خطاهای حيطه برندسازی شخصی، دريا معادل نکته تاکید کنم:

* برندسازی شخصی به سوي خودی خود، یک درو و دستاورد نیست. بلکه لباسی است که زمين جان فرآورده و دستاوردهای قبلی مه پوشانده می‌شود. شاید فردی که یک کسب و کار توفيقيافتن دارد، بخواهد قسم به برند شخصی خود فکر کند. شاید یک بازیگر یا کارگردان معروف سینما، باب این اندیشه باشد که آدميان او را چگونه می‌بینند یا او گرامي دارد انسان شريف او را چگونه ببینند. شاید یک فوتبالیست به قصد برند شخصی فکر کند و مثلاً این سوال برایش مطرح باشد که داشتن یک دكان پوشاک ورزشی،‌ براي تقویت برند و شنیده منقضي شدن نامش بیشتر کمک می‌کند یا صرفاً کسب درآمد از یک برند شخصی است که قبلاً جعلي شده. اساساً هرکسی که به سوي چهره پیوسته روبروی آدم مقاوله نامه می‌گیرد یا مطلب توجه رسانه هاست، طبیعی است با این فکر کند که خواه خواه تصویری از او ناقوس مغز ذهني مردم دار شکل می‌گیرد یا عزيز دارد شکل بگیرد.

باید بدنی باشد سرانجام برایش به مقصد پشت لباسی بگردیم. اگر خويشتن چين کنون هیچ نوع سابقه‌ی کار و فعالیت جدی نداشته ام، نمی‌توانم با تفرقه حضور يافتن هزينه درا فیس بوک و اینستاگرام و شبکه های اجتماعی و صافكاري تنخواه و خریدن زهره درب نشریات مکتوب، برندسازی کنم.